Deze stad is een vakantieoord. De plaats werd in 1960 door een aardbeving getroffen en is daarna als een moderne stad herbouwd. Het centrum wordt gedomineerd door tientallen grote hotels. Behalve het strand en daaraan gerelateerd vermaak is er weinig te beleven. Wel kunnen interessante excursies naar het achterland worden gemaakt.

Het lokale vervoer werd verzorgd door de RATAG, Régie Autonome des Transports Urbains d'Agadir. In 1995 reed er geen ander bedrijf, hoewel bezoekers in 1993 er wel een meldden. RATAG verzorgde ook de diensten naar Inezgana, een stad zo’n 20 kilometer naar het zuiden. De meeste lijnen begonnen in een centraal busstation ten oosten van het stadscentrum of kwamen hier op zijn minst langs. De kaartjes waren de gebruikelijke stukjes papier, de prijs voor een rit was DH 2.10. De diensten waren genummerd, gezien zijn de 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 11, 12, 13, 14, 20, 21, en 22. De bussen gebruikten de filmkast of hadden een bord achter de ruit. Het lijnnummer werd altijd gebruikt, maar de bestemming, alleen in het Arabisch, werd niet altijd aangegeven.

De bussen waren donker oranje met donkergrijze schortplaten en een donkergrijze of witte bovenkant. Sommige oudere bussen waren donker oranje met crème strepen. Het nieuwe schema was blijkbaar geïntroduceerd met de tweedehands Nederlandse bussen, die hun grijze schortplaten mochten behouden. Rond 1998 werd een nieuw blauw kleurenschema geintroduceerd. De vloot was relatief groot, zo’n 60 bussen. Er was nog een tamelijk groot aantal lokale bussen in dienst naast de tweedehands Nederlandse en Zweedse exemplaren. Blijkbaar bestond het bedrijf in 2001 niet meer, want er was een Spaans busbedrijf met nieuwe Scania bussen actief.

Er waren drie modellen lokaal gebouwde bussen, met kleine verschillen tussen de series. De oudste voertuigen waren DAF MB200-Rahali (gezien: 39, 41, 74...83) en Volvo B10M (gezien: 4...24, 61...72). De carrosseriebouwer van de Volvo’s was Rodreguez, voorzover dit stond aangegeven. Mogelijk waren er ook andere. De nieuwste bussen waren Renaults met frontmotor en SMICC carrosserie, waarschijnlijk model PA180 (gezien: 94...108).

De eerste groep tweedehands bussen, geïmporteerd in 1992, kwam van Nederland en was genummerd 109-128. Er waren verschillende modellen: DAF MB00DKDL600- Den Oudsten (nummers 116-118, 123, ex ZO en WN), de korte DAF MB200DKDL500 -Den Oudsten (nummers 111, 113, 122, ex ZO stadsdienst Helmond), Volvo B58- ZABO (nummers 109, 119, 124, 125, ex BBA), en DAF SB201DKDL554- Hainje (nummers 110, 112, 114, 115, 120, 121, 126-128, ex BBA en HTM).

Nummers 129-136 waren ex Zweedse Volvos. Nummer 129 had een Finse Ajokki carrosserie, de 130-134 hadden een Zweedse Saeffle opbouw en waren waarschijnlijk ex SJ (Zweedse Spoorwegen). Nummer 136 was een gelede Volvo met Belgische Van Hool carrosserie. Deze bus was in een afwijkend rood en wit kleurenschema en had waarschijnlijk zijn oude kleuren behouden. Nummer 135 is niet gezien, maar dit was waarschijnlijk ook een ex Zweedse bus.

In 1995 werd weer een groep ex Nederlandse bussen gekocht, maar deze waren in augustus 1995 nog niet allemaal in dienst. Hierbij waren weer DAF MB200DKDL600-Den Oudsten (nummers 137, 139-147, ex ZO), één DAF MB200DKDL500 -Den Oudsten (nummer 138, ex ZO) en DAF SB201DKDL554 -Hainje (148-154, ex GVBG Groningen en 155 ex CVD).

Als allerlaatste ex Nederlandse bussen kwamen nog twee series standaard streekbussen. De 156-161 waren Volvo B10M -Hainje, ex BBA 900-serie. De 162-168 waren DAF MB200DKDL564 -Van Hool ex NZH serie 8900. Deze laatste waren de bussen die in mei 1994 van de NZH naar WN gingen, maar daar na een paar weken werden afgevoerd.

Aanvankelijk reden de bussen met hun Nederlandse kentekens, wat identificatie vergemakkelijkte! Pas later kregen ze normale Marokkaanse kentekens. De meeste bussen waren tamelijk goed onderhouden en relatief schoon. Bij aankomst in het busstation werd de bus door de chauffeur geveegd en indien nodig was er ook een tuinslang. De chauffeurs en het personeel van het busstation waren zeer vriendelijk en behulpzaam.

Het RATAG logo bestond uit een cirkel met de letters RATAG en in het Arabisch de naam van het bedrijf daaromheen geschreven. De oudere had twee "vleugels" en was geel, de nieuwere versie was een vereenvoudigde uitvoering zonder vleugels.

KLIK HIER VOOR EEN WAGENPARKLIJST

KLIK OP DE FOTO'S VOOR MEER EN GROTERE FOTO'S
 EN VOOR DETAILS