Busbouwer Den Oudsten begon in 1926 met de bussenbouw in zijn woonplaats Woerden. Zijn partner was de heer Domburg en de fabriek werd Den Oudsten & Domburg gedoopt. Na de oorlog konden ze het niet meer met elkaar vinden, trok Domburg zich terug en begon een nieuwe carrosseriefabriek onder zijn eigen naam. Den Oudsten ging alleen verder. Hij zette de bouwnummering voort, waarbij de eerste bus onder de nieuwe naam de 1573 was. Na aanvankelijk verschillende modellen gebouwd te hebben ontstond medio vijftiger jaren een zekere standaardisatie, waarbij Den Oudsten verschillende series bussen voor de NS dochters bouwde volgens de toen gangbare ook door Verheul en Werkspoor gebouwde modellen. Voor andere bedrijven, zoals de RTM en GTW werd een eigen model gebouwd. Ook voor particuliere bedrijven als Van Gog en de Twee Provincien had men een eigen model. In de zestiger jaren werd de productie steeds meer gestandaardiseerd en bouwde Den Oudsten grotere series bussen. Ook deed men de eeste poging tot het bouwen van een integrale bus, genaamd "Den Oudsten Woerden 12S", waarvan een klein aantal voor de Eltax in leiden en De City in Eindhoven werd gebouwd. Toerbussen werden echter nauwelijks gebouwd. In 1968 werd Den Oudsten ook ingeschakeld bij de bouw van 40 standaard stadsbussen (CSA I) voor de vier grote steden, die volledig gelijk waren aan de door Hainje gebouwde exemplaren. De grote doorbraak kwam rond 1970, toen Den Oudsten de belangrijkste leverancier van de standaard streekbus werd. Tot 1988 bouwde men hier zo'n 4706 exemplaren van, voornamelijk op DAF MB200 en Leyland-Den Oudsten chassis. Export vond slechts op kleine schaal plaats. In de vijftiger jaren gingen er bussen naar Suriname en naar Israel. Standaard streekbussen werden op kleine schaal naar België verkocht en zes bussen gingen naar Frankrijk.

Verschillende keren probeerde men gedurende de periode 1970-1988 met nieuwe busmodellen te komen. In 1978 kwam de B79, in de periode 1984-1988 de B84/B85/B86, in 1983 werd de Rembrandt toerbus gebouwd en in de periode 1987-1990 een midibus op Volkswagen chassis. Geen van deze bussen was echter succesvol. Pas in 1988 werd een volgende fase ingeluid met de introductie van de B88, die de nieuwe standaardbus moest worden. Het standaardisatieprincipe was echter achterhaald en in 1989 introduceerde Den Oudsten een geheel nieuw model, de B89, die vanaf 1990 als integrale bus gebouwd zou worden in een streekbusuitvoering (B91, B95), een lagevloer stadsbus uitvoering (B90, B96) en een gelede uitvoering (B93). Als B89 werd hij nog op verschillende chassis gebouwd. In 1991 werd voor Rotterdam een serie bussen gebouwd volgens ontwerp van Duvedec. Eind 1990-er jaren begon men te experimenteren met geheel nieuwe concepten, samen met onder andere Fokker en Kooijman's Design, wat resulteerde in de X97 en de, niet meer afgebouwde, X98. Voor Palestina werd, ook weer in samenwerking met Kooijman's een nieuw model kleine bus ontwikkeld, de Avance, waarvan er slechts een klein aantal in aanbouw was ten tijde van het failliessement.

In 1980 nam Den Oudsten carrosseriefabriek Van Rooijen over. Een van de leden van de Den Oudsten familie kreeg de leiding. Men ontwikkelde een nieuwe touringcar, de Odyssee. Er werden slechts ca 35 exemplaren van gebouwd, waarbij er vier ook een Den Oudsten nummer hadden. Rond 1985 stopte men met de productie en richtte de fabriek zich op speciale opdrachten om uiteindelijk verder te gaan als Den Oudsten Specials. Ook medio 1980-er jaren zocht de Den Oudsten familie naar nieuwe uitdagingen en kocht men van de regering van Manitoba in Canada de Flyer busfabriek. Met behulp van de technische kennis van Den Oudsten werden productiemethoden gemoderniseerd en introduceerde men de lagevloerbus en de gelede bus. De nu New Flyer genoemde fabriek is inmiddels uitgegroeid tot een van de grootste busleveranciers in Noord Amerika. Pas kort geleden heeft dit bedrijf een andere eigenaar gekregen. Den Oudsten in Nederland heeft in de negentiennegentiger jaren nog een aantal opdrachten voor New Flyer uitgevoerd.

In Nederland werd de Den Oudsten fabriek in 1990 verkocht aan een nieuw bedrijf, United Bus, waarvan ook DAF Bus, BOVA, Optare (Engeland), Ramseier & Jenzer (Zwitserland) en DAB (Denemarken) deel uitmaakten. Het idee was dat door gezamenlijke ontwikkeling, marketing en gebruik maken van elkaars productiecapaciteit kosten bespaard konden worden en exportmogelijkheden zouden toenemen. Een aantal lage BOVA Futura bussen werd in de Den Oudsten fabriek gebouwd als resultaat van deze samenwerking. Het liep echter anders en al na drie jaar ging United Bus failliet. Uiteindelijk overleefden alle bedrijven. De Den Oudsten familie kocht de Nederlandse fabriek weer terug en het bedrijf ging verder als Den Oudsten Bussen. In het kader van toenemende Europese concurrentie was men genoodzaakt exportmarkten te zoeken. Den Oudsten bussen gingen naar Duitsland, België, Griekenland, Palestina en Zweden maar nergens kreeg men vaste voet aan de grond. Doordat de Nederlandse busbedrijven steeds meer bussen in het buitenland kochten had men uiteindelijk geen rendabele productie meer en in november 2001 werd het bedrijf ten tweede male, en nu definitief, failliet verklaard. De Den Oudsten naam, onderdelenvoorraad en technische gegevens werden gekocht door onderhoudsbedrijf TSN, waarmee het onderhoud van de bestaande bussen verzekerd is.

In 1945 begon men met bouwnummer 1573. Het hoogste bouwnummer dat in 2001 in aanbouw was, was 12344. Dat betekent echter niet dat al deze bouwnummers voor bussen werden gebruikt. In de periode 1995-2001 waren er zo'n 250 open nummers door weggevallen opdrachten. In 1965 werden 320 Volkswagenbusjes aangepast voor de Koninklijke Landmacht en in 1962 werden 357 vrachtwagens en aanhangwagens voor de landmacht afgebouwd. In 1952 werden 104 brandweerwagens afgebouwd en rond 1950 werden 250 Ford leswagens voor de landmacht aangepast. Nog zo'n 30 andere bouwnummers werden gebruikt voor vrachtwagens, containers of andere voertuigen. Dit betekent dat in de periode 1945-2001 ca 9430 bussen werden gebouwd. Het van 1969 tot 1988 gebouwde standaard streekbusmodel beslaat met 4706 gebouwde exemplaren de helft van de totale productie. Met de vooroorlogse productie van Den Oudsten & Domburg meegerekend zijn er zo'n 10.500 bussen gebouwd.

Den Oudsten bouwde op een veelheid aan chassis, zeker vlak na de tweede wereldoorlog. Uiteindelijk nam DAF echter bijna de helft van de totale productie in beslag, gevolgd door Leyland en de integraal gebouwde Den Oudsten bussen, die meestal DAF motoren hadden. Volvo was ook relatief belangrijk, maar daarna komen alleen nog Scania en Mercedes boven de 1% uit. Onderstaande tabel geeft een zo volledig mogelijk overzicht.